Cinematologisch loop ik altijd dramatisch achter. Dus terwijl elke foodblogger al vorig jaar met dit recept op de proppen kwam, in navolging van de foodie-film Julie&Julia, kom ik nu er nog eens mee, nadat de film mij in mijn handen werd gedrukt. Nou ja, misschien dan om je eraan te herinneren om het nog eens te maken?
In de film vleide Julie met zoveel liefde de stukjes rundvlees in de pan, dat ik onmiddellijk naar de supermarkt ben gelopen. En ja, het was veel werk, maar ook definitief de beste Boeuf Bourguignon die ik ooit heb gegeten. Het was het waard. Overigens heb ik de pan gewoon op het vuur laten staan, want dan kan ik er makkelijker af en toe eens in gluren, maar ik hou hieronder wel het originele recept aan, waarbij de pan de oven in gaat.
Boeuf Bourguignon van Julia Child
Voor 6 personen
150 gr spek met zwoerd
1 el olie
1500 gr runderriblappen, in stukjes van 5 cm
1 wortel in plakjes
1 ui in ringen
Zout, peper
2 el bloem
1 fles jonge rode wijn
¾ tot 1 liter fond of runderbouillon
1 el tomatenpuree
2 teentjes knoflook, geplet
½ tl tijm
1 laurierblad, verkruimeld
1 pond champignons, in plakjes
2 el roomboter
Peterselie
Voor de uitjes:
18-24 witte, kleine uitjes (voor het schoonmaken, zie het recept)
1 dl fond, bouillon, wijn of water
2 el roomboter
Zout en peper
Snijd het zwoerd van het spek en snijd het spek in reepjes. Kook beide 10 minuten in anderhalve liter water. Laat het uitlekken en dep droog.
Verwarm de oven voor op 230 graden.
Bak het spek in de olie voor 2 a 3 minuten en leg het dan apart.
Droog het vlees goed met keukenpapier en bak het dan aan alle kanten bruin, in porties, in de hete olie. Waarschijnlijk moet je nog wat olie toevoegen. Voeg het vlees toe aan het spek.
Laat daarna in dezelfde pan de wortel en ui ook lichtbruin bakken.
Schud het vlees om met zout en peper, strooi de bloem erover en schud nog eens om. Zet de pan 4 minuten in de oven, schep het vlees om en bak nog eens 4 minuten, zodat het vlees een bruin korstje krijgt.
Draai dan de oventemperatuur terug tot 165 graden. Vergeet dit niet, anders komt het niet goed met de stoofpot!
Voeg dan wijn en bouillon toe aan de pan zodat het vlees net onder staat. Ik warm de wijn altijd even eerst op in een pan, zodat het vlees niet zo’n koude plons te verwerken krijgt.
Voeg dan ook de tomatenpuree, knoflook, kruiden en het stuk zwoerd toe en breng dit op het vuur tot net aan de kook. Leg het deksel op de pan en zet hem in de oven. Laat dit 3 uur sudderen. (Ik had het 4 uur op het fornuis staan voordat ik tevreden was.)
Bereid ondertussen ook de champignons: bak de plakjes bruin in de boter en houdt ze apart.
De uitjes worden bruin gebakken en gestoofd in bouillon of een andere vloeistof.
Al die kleine uitjes schoonmaken is monnikenwerk, dus dat doen we anders: zet een pan met water op en breng dit aan de kook. Blancheer de uitjes nu met schil en al 1 minuut in het kokende water. Giet ze dan af en koel ze goed met koud water, zodat het kookproces stopt. Snijd dan het kontje eraf van elk uitje en als het goed is, knijp je de uitjes zo uit hun schil!
Bak de uitjes dan in 1 laag in boter totdat ze lichtbruin zijn. Voeg de vloeistof toe tot ze voor ¾ onder staan en voeg ook zout en 1 tl suiker toe. Laat dit 25 minuten sudderen, tot ze gaar zijn. Houdt de uitjes apart.
Als het vlees klaar is, de pan in een vergiet storten en de saus opvangen in een pan. Doe het vlees terug in de pan, verdeel de champignons en uitjes erover. Van de saus hebben we zo’n 6 dl nodig. Het moet zodanig dik zijn dat het aan een lepel blijft hangen. Als het te dun is, moet het worden ingekookt tot de gewenste dikte. Als het te dik is, kan er nog wat water of bouillon bij. Giet de saus dan over het vlees, doe er wat peterselie overheen en serveer.
Ik vond de stoofpot lekker met wat gekookte aardappelen ernaast. Eventueel kunnen er sperziebonen bij.
Oordeel van de kleine chef: hij moest het niet en dat is onzin, want mijn eigen Boeuf Bourguignon eet hij wel. Zal wel een gevalletje van terrible two’s zijn geweest….
Naschrift! Bij de tweede poging wilde meneer ineens 2 borden.
Naschrift! Bij de tweede poging wilde meneer ineens 2 borden.
