Een vriendin met een moestuin (en ervaring) meldde een tijdje geleden dat vergeten groenten, die de laatste tijd in opkomst zijn, niet voor niets vergeten zijn. Ze vond zaken als Eeuwig Moes níet te eten. Kweeperen zijn inmiddels ook behoorlijk vergeten, maar dat is ten onrechte. Toen ik ze voor de eerste keer rook was ik al verkocht en ik maakte er een hele simpele moes van, die ik combineerde met hangop. De friszure geur is onvergetelijk en uniek. En nadat ik onderstaande recepten had geprobeerd heb ik de kweepeer inmiddels tot mijn favoriete fruit benoemd.
Okke houdt ook van kweeperen. Hij heeft een geweldige website gemaakt waarin hij een aantal soorten groente en fruit onder de loep neemt. Neem er vooral even een kijkje. Ook omdat ik hieronder een verkorte beschrijving geef, terwijl Okke zich heeft uitgesloofd voor een uitgebreide versie en zijn lezers hebben ook massaal gereageerd met handige tips of goede vragen, dus daar heb ik dan weinig aan toe te voegen.
Twee recepten die ook op zijn website zijn te vinden, zijn Carne de Membrillo en Kweepeergelei. Beide zijn waanzinnig lekker. Die gelei op een boterham met wat boter… Of door wat yoghurt geroerd… Ik ben echt lyrisch over de geur ervan. De Carne de Membrillo is veel meer werk, maar het is veelzijdig en als je nog eens een lekkere snack voor de visite wilt maken, moet je deze echt proberen.
Carne de Membrillo – kweeperenbrood
1,5 kg kweeperen
Ongeveer 1 kg suiker
Als er dons op de peren zit, veeg je dit eraf. Snijd ze in de lengte in kwarten. Verwijder het steeltje, kroontje en de pitten, maar de rest kan je laten zitten. Na het koken laten de harde stukjes van het klokhuis zich makkelijker verwijderen dan nu.
Doe ze in een grote pan en voeg water toe totdat ze net onder staan. Kook ze totdat ze gaar zijn en je er met een vork makkelijk in kunt prikken.
Laat alles afkoelen en haal de peren uit de pan. Houdt het water apart, want daar maken we straks gelei van.
Maak nu de vruchten schoon door de harde stukjes van het klokhuis te verwijderen en pureer het vruchtvlees dan in een keukenmachine of blender.
Weeg de vruchtenmoes en voeg een gelijke hoeveelheid suiker toe. (Nb. Ik hield van zo’n 1300 gram peren 850 gram moes over en toen ik 850 gram suiker moest toevoegen had ik mijn bedenkingen. Dat is erg veel namelijk. Prompt reduceerde ik dat tot 550 gram. Het eindresultaat was prima en minder zoet dan de bedoeling was, maar dat leek mij prima. Toch geloof ik direct dat het wel die 850 gram aankon qua smaak.)
Doe dit mengsel in een pan met een dikke bodem en kook het in totdat het een stevige massa wordt. Dit duurt zeker een half uur. Ondertussen moet je er in blijven roeren, want zeker aan het einde bakt het direct aan. De moes kan met hete bellen flinke klodders maken, dus kijk uit voor opspattende kweeperen. Uiteindelijk is alles zo stevig dat als je erin roert de massa niet meer terugvloeit. Dan is het klaar. Stort de moes in een vorm, bv een bakblik en laat het afkoelen. Het ‘brood’ moet dan stevig zijn en te snijden. Om te storten kan je de vorm eventueel onder heet water houden. Met behulp van een taartschep, moed en beleid kreeg ik de plak gestort. Het is allemaal niet makkelijk om te maken, maar zeer de moeite waard!
Bewaar de Carne de Membrillo afgedekt en droog.
Want doen we vervolgens met zo’n stuk Membrillo?
· Traditioneel wordt dit in Spanje geserveerd met plakjes Manchego (een schapenkaas), maar het gaat ook uitstekend samen met een blokje oude kaas en ik vond het geweldig met zachte geitenkaas (zie foto’s)
· Voor een zoet hapje snijd je een plakje op maat en klem je deze tussen 2 koekjes.
· Het brood wordt ook veel gebruikt in verdere bewerkingen voor bijvoorbeeld vulling van taarten en cakes of in broodjes. Ook kan het goed in stukjes worden gesneden en gebruikt in zelf te maken vanille-ijs.
· Klassiek is ook het snoepje; wentel een plakje Membrillo door kristalsuiker.
· En tenslotte had ik zo’n grote pan met moes dat ik halverwege de bereidingstijd een paar scheppen eruit haalde. De moes begon toen net iets in te dikken. Dat gebruik ik nu als jam. Hij is erg fijn van structuur en dus zonder stukjes, maar ik vind hem lekker.
In het volgende recept maak ik de gelei.
Oordeel van de kleine chef: Ja hoor, alles is lekker. De snoepjes natuurlijk en ook de blokjes oude kaas met Carne de Membrillo.
