De
beroemdste pastasauzen (Carbonara, Amatriciana, Cacio e pepe, Pesto Genovese,
etc.) hebben gemeen dat ze allemaal uit zeer weinig ingrediënten bestaan. Het
is pasta plus een smaakmaker, maar vaak wel eentje die waanzinnig goed is. Als
je de beste ingrediënten in huis haalt, heb je een pastagerecht van de bovenste
plank. En toch, en toch… Ik heb weer gezondigd met Italië’s culinaire regels; kom
maar eens om guanciale (gedroogd en gezouten (ongerookt) kinnebakspek) op een
dinsdagmiddag in Almere Buiten. En bucatini, de pastasoort die erbij moet worden
gegeten staat ook al niet bij de buurtsuper. Pancetta dan maar, of desnoods
gewoon (maar goed) spek. Als ik dat in wat olie bak, sta ik net zo goed te
watertanden. Wat chilipeper mag, maar ik liet het achterwege. Ik heb wel wat
wijn en rozemarijn toegevoegd, maar de purist haalt daar zijn neus voor op.
Pasta met tomatensaus en spek; och man, je zou er direct verliefd op worden.
Sugo all'amatriciana
recept
voor 300 gr pasta
150
gr pancetta of gewoon gerookt spek, in reepjes
olijfolie
700-800
gram verse, rijpe tomaten (of 2 blikken gepelde tomaten van 400 gr)
1
ui, gesnipperd
1
teen knoflook, gesnipperd
klein
glas rode wijn of 2 el balsamicoazijn
klein
takje verse rozemarijn of 1 tl gedroogd
75
gr pecorino, geraspt
een
handje gehakte verse peterselie
serveren
met meer geraspte pecorino of zachte geitenkaas, zoals op de foto
300
gr pasta
Snijd
in de tomaten een kruis aan de bovenkant en leg ze zo’n 30 seconden in een pan
met kokend water, totdat het vel iets loslaat. Spoel ze onder koud water en pel
ze. Snijd de tomaten door en ontpit ze. Snijd ze daarna in stukken.
Bak
het spek in wat olie bruin. Haal het uit de pan, laat het vet erin zitten, en
houd het spek apart.
Fruit
de ui en knoflook op zeer laag vuur in de pan van het spek voor 10 minuten
zonder ze te laten kleuren. Giet er dan de wijn bij en voeg de tomaten en
rozemarijn toe. Laat dit afgedekt 40 tot 50 minuten zachtjes sudderen. Roer de
saus goed door en druk de tomaatstukjes waar nodig kapot.
Kook
ondertussen de pasta gaar.
Roer
de geraspte pecorino en peterselie door de saus en schep deze bij de pasta. Serveer
met extra pecorino, hoewel ik een stukje zachte geitenkaas niet kon weerstaan.
Oordeel
van het smaakpanel: ja hoor, ze waren gewoon aan het klieren en al had ik
pannenkoeken opgediend, dan hadden ze er nog hun neusjes voor opgehaald. Mijn
kinderen kennende vinden ze dit lekker. Dit krijgen ze gewoon nog eens voorgeschoteld.
