Deel 10 van Chef Mama vs The Real Thing
Over het hoe en waarom van het koken van producten die je beter en goedkoper in de supermarkt koopt, klik hier voor deel 1.
Dit is echt te makkelijk voor woorden. Maar… niet perse beter dan wat Calvé maakt.
Wij eten onze pindakaas hier in Nederland ongezoet en meer dan pinda’s, olie en zout zit er dan ook niet in. Maar wie wil experimenteren, voegt poedersuiker of honing toe. Of sambal en stukjes noot. Het smeersel is hier overigens opgegaan aan Meneer’s eigen pindasaus toen hij laat thuis kwam en wat nasi uit de vriezer had gehaald. Dat kan ook natuurlijk. Uitje fruiten, wat sambal, knoflook, kokosmelk en specerijen erbij, laat Meneer maar schuiven…
Op Wikipedia vond ik een paar interessante weetjes over pindakaas. Bijvoorbeeld dat het in Nederland geen pindaboter mocht heten (wat logischer was geweest dan ‘kaas’), omdat de naam boter al strikt voorbehouden was aan roomboter. Wel hadden we al leverkaas, die toch ook geen ‘kaas’ was, en daarom hebben we nu dus, heel logisch, pindakaas.
Pindakaas is ontwikkeld door John Harvey Kellogg (jawel, die van de cornflakes) in 1893, vanwege een overschot aan pinda’s bij de productie van pindaolie (arachideolie) in de VS. Kellogg leidde als arts een sanatorium met een holistische methodiek en hij volgde de principes van de zevendedagsadventisten. Hij was een streng vegetariër, was tegen elke vorm van seks, maar met al die principes werd hij toch maar mooi bijna 92 jaar oud.
Recept voor pindakaas:
170 gr gedopte, ongezouten pinda’s van goede kwaliteit
3 el arachideolie
Mespunt zout
Maal de pinda’s zo fijn mogelijk in de keukenmachine. Dit zal een paar minuten duren. Voeg dan het zout en de olie toe en meng het goed.
Kopen of maken? Kopen: voor gladde pindakaas moet je een Calvé-fabriek hebben. Als pindasaus voldeed het prima, maar voor op brood kies ik de pot uit de supermarkt.
